Kazimierz i Podgórze

Kazimierz, założony w XIV wieku jako osobne miasto, już pod koniec XVIII wieku przyłączony został do Krakowa. Pod koniec XV wieku utworzono tutaj dzielnicę żydowską, która istniała aż do II wojny światowej, kiedy to naziści stłoczyli całą ludność żydowską Krakowa w getcie na terenie położonego po drugiej stronie Wisły Podgórza.
Przeprowadzona w getcie w 1943 roku akcja pacyfikacyjna przypieczętowała tragiczny los żydowskiej społeczności Krakowa. Dziś o dawnych mieszkańcach okolic ulicy Szerokiej przypominają zachowane synagogi i odrestaurowany cmentarz Remuh. Kazimierz – ulubione miejsce artystów, pełne pracowni i galerii sztuki – stanowi dziś jedną z największych atrakcji turystycznych Krakowa. Ciągle odczuwalna jest tutaj magia dawnego żydowskiego miasta, a na niepowtarzalny konglomerat dzielnicy składają się liczne kontrasty: tu zgodnie funkcjonują kościoły i synagogi, chasydzi i klubowicze, podniosłe uroczystości i weekendowy bazar staroci na placu Nowym. W 2010 roku kładka pieszo-rowerowa połączyła oba brzegi Wisły, usprawniając tym samym komunikację między Kazimierzem a Podgórzem. Także w 2010 roku otwarto w Podgórzu oblegany przez zwiedzających oddział Muzeum Historycznego Miasta Krakowa – w dawnej Fabryce Emalia Oskara Schindlera, a nieopodal, także z wykorzystaniem pofabrycznych hal przemysłowych, powstał nowoczesny budynek Muzeum Sztuki Współczesnej (MOCAK). Nieopodal, nad Wisłą, do której Kraków znów chętnie się zwraca, zrealizowana została także oryginalna koncepcja architektoniczna nowej siedziby Muzeum Tadeusza Kantora.

Powrót